Hayat Yine de Güzel, Dostlarla, Paylaşınca Yaşanmaya Değer
Dostluk dediğimiz şey, sadece birlikte gülmek değildir. Asıl olan, dertleri de sevinçleri de paylaşabilmektir.
Gazeteci Kayhan İNCEOĞLU'nun Kaleminden
www.malatyadernhaber.com
Zaman hızla akıyor. Günler birbirini kovalıyor, hayat kimi zaman alışkanlıklar, kimi zaman sorumluluklarla bir koşuşturmacaya dönüşüyor. Ama bütün bu telaşın içinde öyle anlar vardır ki, insan bir durup soluklanmak ister.
Bir ses duymak ister; içini bilen, halini anlayan bir dost sesi... Bir Dostun Eli… İşte o an fark ederiz: Hayat, paylaştıkça güzel. Hele ki dostlarla... Hele ki kıymet bilen insanlarla.
Dostluk dediğimiz şey, sadece birlikte gülmek değildir. Asıl olan, dertleri de sevinçleri de paylaşabilmektir. Kalabalık sofraların bereketi, bir tas çorbayı bölüşebilmekten gelir. Paylaştıkça büyür sevgi; kıymet verildikçe güçlenir bağlar.
O yüzden bazı dostluklar, yıllar geçse de eskimez. Çünkü içinde vefa vardır, kadir kıymet bilmek vardır.
Bugün, kadir kıymet bilmenin azaldığı bir dünyada yaşıyoruz. İnsanlar çoğu zaman, yanlarında duranları görmekte geç kalıyor. Ancak bilmeliyiz ki, bir insanın bize verdiği değeri fark etmek, onun bize yaptığı küçük bir iyiliği unutmamak; hem insanlığın hem de dostluğun temelidir.
Vefa, sadece bir selamı karşılıksız almak değildir. Vefa, bir dostun düştüğünde el uzatmaktır. Onun yokluğunda bile arkasından hayırla anmaktır.
Çünkü kadir kıymet bilmek, insanın kendi kalitesini gösterir. Unutmayalım: Bir dostu aramak, hatırlamak, 'nasılsın' demek bile bir vefa göstergesidir. Küçük gibi görünen bu davranışlar, kalplerde derin izler bırakır.