Beydağı

Dağ yürüşünü severim.

Yılıda en az 10 kez yürüş yaprak Beydağına gidiyorum.

Bahar aylarında da çiriş,ışkın ve göbelek toplamaya gideriz .

Beydağının zirvesine çıktığımızda yukarı bakınca pırıl pırıl gökyüzü, aşağı bakınca şehir manzarası ve beydağının etekleri yemyeşil... Derelerinde akan soğuk suları , dağın eteğinde çıkan Konak beldesine giden içme suyu,Beydağının kuzeyinde sarp kayalarda yayılan geyikler...Kuşun, kurdun sesi, uzakta öten baykuşlar keklikler, seni görünce kaçan tilkisi, tavşanı ve yine kısmen Devletin yetıştirdiği ormanların çam kokusu, Nevruzu çiğdemi, kengeri, çağşırı, keveni, çiçeklerin,buram buram kokan kokuları, kekiği, narpuzu ve dağ çayı.

Okjiseni bol, serin serin esen rüzgarı, insana huzur veriyor . Temiz havası yine dağın eteğinde yaylacıların çadır,barınakları, merada yayılan hayvan sürüleri, arı kovanları bal getirmek için çiçekten çiçeğe koşan işçi arıları.

Doğal oksijen merkezi olan Beydağı şehrin oksijenini,havasını ve nefes aldığı bu dağda, ne yazık ki hava akımını yüksek katlı binalar engellemektedir.Inşallah Tecde de bulunan Mandal boğazı denilen yere yüksek katlı binalar yapılmamasını temenni ederim.